Kısacası Matematikçiyi mutlu eden şey nedir?
Zamanın fırtınalarına rağmen hala ayakta kalabilmiş olan bizlerin akıl, mantık ve hayal gücüdür.
Matematik yapmanın ve matematiği anlamanın önemi de buradan geliyor.
Bakıyoruz ki , matematik denizinin aydınlık fenerinin sütunlarına bazı kanunlar asılmış:
“Mantık kaderden daha güçlü olunca, kendisi kader olur.”
Thomas Mann
“Mantık bize geleceği gösteren kahindir.”
Schopenhouer
“Mantığın en büyük zaferi, bize mantığın kendisinden bile şüphe etmeyi öğreten analitik düşünme biçimidir.”
Miguel De Unamuno
İnsanoğlu matematiği, insanlığın daha çok duyumsamak, beynine daha yakın olmak için seçmiştir.
Burada elbette atalarımızın hayatın günlük gereksinimlerini karşılamak için başvurduğu çakıl sayma , parmak sayma v.b. gibi pragmatik olgulardan söz etmiyoruz.
Matematik insanın basit gereksinimlerinden doğmuş olabilir; geometrinin temelinde her yıl taşan Nil sularının altında kalan tarla sınırlarını yeniden çizmek olabilir; fakat bütün bunlar insanlığın ve dolayısıyla matematiğin çocukluğuna ait olaylardır.
Daha başlangıçtan matematik soyut olduğunu göstermiştir.
Arşimet spirali, Zenon paradoksu ( bir ok asla hedefine varamaz ) ve Apollonius konikleri ( elips, parabol, hiperbol ) hangi gereksinime karşılıktı?
İnsanlık Apollonius’tan yüzyıllar sonra Kepler’le gezegenlerin güneş çevresindeki yörüngesinin elips olduğunu ve daha sonra bazı kuyruklu yıldız yörüngelerinin parabol olduğunu öğrendi.
Matematiği günlük gereksinimlerine indirmek onu çok hafife almak olur.