Feraiz ilmi, çağımızda islamın hiç bilinmeyen ve dikkat edilmeyen bir ilmidir. Maalesef ümmet-i Muhammed'in kıyamet devrinde en çok uygulamaktan uzak olduğu, dolayısıyla da en çok harama bulaştığı hususlardan biri de, miras paylaşımını konu alan ilmi feraizdir.
Bu ilimle ilgili bazı terimlerin manalarını burada yayınlıyoruz. Ama ilmin tamamı oldukça tafsilatlı ve geniştir.
Feraiz Kitabı
İlm-i Feraiz: Ölünün terikesine taalluk eden haklardan ve terikenin muayyen sehimler üzerine taksiminden bahseden ilimdir.
Ashab-ı Feraiz: Mirastan hisseleri nassan muayyen olan varislerdir.
Asabe: Ashab-ı feraiz ile beraber bulunduklarıhalde onların sehimlerinden mütebaki terikeye müstehik olan ve ashab-ı feraiz bulunmadığı takdirde terikenin tamamını ihraz eden yakınlardır.
Sulbiyye: Bir kimsenin öz kızı demektir.
İbniyye: Bir kimsenin oğlunun öz kız evladıdır.
Terike: Bir müteveffanın kendisine ait olmak üzere terk etmiş olduğu maldır.
Miras: Bir müteveffanın terikesinden yakınlarına intikal eden maldır.
Sehm: Hisse, varislerden her birinin terikeden müstehik olduğu miktardır.
Tashih-i mes’ele: Varislerin sehimlerini hiçbiri hakkında kesr vaki olmayacak surette ve mümkün mertebe en az bir miktardan göstererek terikeyi kabil-i taksim bir hale koymaktır.
Temasül: İki adedin birbirine müsavi olmasıdır.
Tedahül: İki adetten birinin diğeriyle tamamen taksimi kabil olmasıdır.
Tevafuk: İki adetten birinin diğeriyle taksimi kabil olmayıp üçüncü bir adet ile taksimi kabil olmasıdır.
Tebayün: İki adet arasında birden başka kasım-ı müşterek bulunmamasıdır.