Peygamberimiz hayatta iken müslümanlar her türlü meselelerini Efendimizden, ondan sonra ise Sahâbe-i Kirâmın büyüklerinden sorup öğreniyorlardı.
Mezheb İmamları diye bilinen bu mübârek zatlar dînî meseleleri Sahâbe-i Kirâmdan öğrenmişler ve bunları bir araya toplamışlardır.
Âyet, hadis ve sahâbede bulunmayan hususlarda da kendi görüşlerini yani ictihadlarını bildirmişler, böylece mezhebler meydana gelmiştir.
Ayrıca mezheplere, dinin 4 kaynağı da temel oluşturmuştur. Yani Edille-i Şer'iyye. Mezhep demek öyle önüne gelenin bir yol tutturması demek değildir kesinlikle.
Günümüzde, taharetin hükümlerini bile bilmeyen ve uygulamayan abdestsiz namazsız bir kısım ilahiyat profesörlerinin yaptığı gibi şahsi yorumlarını din adına ortaya sürmek hiç değildir.
Allah vergisi olan ledünni ilme sahip bir müctehid olmak lazım ki, hakkında hüküm bulunmayan bir mevzuya fetva versin.
Kaldı ki, sadece ezher yada vehhabi üniversiteleri dışında hiçbir ilmi kaynak görmemiş bu türden insanların bilmiyor olmasına da kimse aldanmasın.
Çünkü Müctehidlerin, yüzyıllar öncesinden fetvasını ortaya koymadıkları bir husus neredeyse yoktur.
Bu yüzden dini tahrip amaçlı yetiştirilmiş bir kısım ilahiyat profesörlerinin, ilim sahibi müslümanlar nezdinde bir zerre miktarı dahi itibarı bulunmamaktadır.
Bu itibarla dinimizde Ehli Sünnet vel Cemaat (Peygamber Efendimiz ve Ashab-ı Kiram gibi inanan ve onların uygulamalarını aynen kabul ve tatbik eden Müslümanlar) dışında bir yol tutan her fırka dalalet üzerinedir.
Mezheb
Mezheb, büyük din müctehidlerinin edille-i şer'iyye'den çıkardıkları mes'eleler ve hükümler topluluğudur.
Mezheb iki kısımdır:
1. İ'tikadda mezhep,
2. Amelde mezhep.
İ'tikadda hak mezheb, Ehl-i sünnet ve Cemâat mezhebi'dir. Bu da Peygamber Efendimizin ve Ashâbının i'tikad (inanç) ve ameli üzere olanların mezhebidir.
Ehl-i sünnet ve cemâat mezhebinin i'tikatta imamları:
1. İmam Ebû Mansûr Mâtüridî
2. İmam Ebü'l Hasen Eş'ârî.
Biz Müslüman Türkler'in umûmiyetle İ'tikatta imamı, İmam
Ebû Mansûr Mâturidî hazretleridir.
İmam Ebû Mansûr Muhammed Mâturidî, hicrî 280 (M.894) tarihinde Türkistan'da, Semerkant şehrinin Mâturid köyünde doğmuş ve 333 (M.945) tarihinde Semerkant'ta vefat etmiştir.
İmam Eş'arî hazretleri H. 260 (M.873) tarihinde Basra'da doğmuş, 324 (M.936) da Bağdat'ta vefat etmiştir.
________________________________________
Amelde Hak Mezhebler
Ehl-i Sünnet ve Cemaat'in amelde mezhebi dörttür:
1. Hanefî Mezhebi: İmamı, İmâm-ı Â'zam Ebû Hanife'dir. Adı Nu'man, babasının adı Sâbit'tir. Hicrî 80 (M.699) tarihinde Kûfe'de doğmuş, 150 (M.767) tarihinde Bağdat'ta vefat etmiştir.
2. Mâlikî Mezhebi: İmamı, İmam Malikü'bnü Enes'dir. Hicrî 93 (M.711) tarihinde Medîne-i Münevvere'de doğmuş ve 179 (M.795) tarihinde yine Medîne-i Münevvere'de vefat etmiştir.
3. Şâfiî Mezhebi: İmamı, İmam Muhammedü'bnü İdrîs-i Şâfiî'dir. Hicri 150 (M.767) tarihinde Gazze'de doğmuş, hicri 204 (M.819) tarihinde Mısır'da vefat etmiştir.
4. Hanbelî Mezhebi: İmamı, İmam Ahmedü'bnü Hanbel'dir. Hicri 164 tarihinde Bağdat'ta doğmuş, hicri 240 (M.780-855) tarihinde yine Bağdat'ta vefat etmiştir.*
Amelde birer hak mezhep olan yukarıda zikrettiğimiz bu mübârek imamların mezhepleri, Kitap, Sünnet, İcmâ-i ümmet ve Kıyas-ı Fukahâ üzerine kurulmuştur.
________________________________________
* Peygamberimiz hayatta iken müslümanlar her türlü meselelerini Efendimizden, ondan sonra ise Sahâbe-i Kirâmın büyüklerinden sorup öğreniyorlardı.
Mezheb İmamları diye bilinen bu mübârek zatlar dînî meseleleri Sahâbe-i Kirâmdan öğrenmişler ve bunları bir araya toplamışlardır.
Âyet, hadis ve sahâbede bulunmayan hususlarda da kendi görüşlerini yani ictihadlarını bildirmişler, böylece mezhebler meydana gelmiştir.